Forum metodyczne dla nauczycieli języka polskiego
Skorzystaj z wiedzy i doświadczenia innych nauczycieli języka polskiego jako obcego

Reakcje studentów na to polecenie są zazwyczaj takie same. Najpierw zdumienie, niedowierzanie we własne możliwości, obawa. Z rzadka tylko na którejś twarzy można dostrzec nieśmiały entuzjazm. Za to po skończonych zajęciach twarze uczniów są uśmiechnięte lub zamyślone, ale nieodmiennie promienieje z nich satysfakcja. Co za zadanie rodzi tak różne emocje? Oczywiście pisanie poezji. Własnej poezji.Ale po co pisać poezję na lekcji jpjo? Powodów jest wiele. Poniżej przedstawiam te, które według mnie są najważniejsze w procesie nauki.Z własnego doświadczenia – zarówno jako lektorki, jak i osoby uczącej się języków obcych – wiem, jak wiele satysfakcji daje stworzenie własnego wiersza, choćby najprostszego. Przede wszystkim ćwiczenie takie pozwala na wyrażenie swoich emocji i przeżyć w sposób inny niż standardowe wypracowanie lub układanie zdań. Daje to ogromne poczucie sukcesu w nauce języka obcego i pozostaje na długo w pamięci ucznia.Tworzenie poezji wiąże się z ekspresją własnej osobowości i doświadczeń, co – jak pokazują studia neurolingwistyczne – nadzwyczaj ułatwia przyswajanie nowych informacji, również języków. Tworzenie poezji jest więc wspaniałym narzędziem do nawiązania z językiem obcym bardziej osobistej więzi, co z kolei daje uczniowi możliwość oswojenia go i jego lepszego powiązania ze swoim życiem. Dzięki temu nowy język staje się bliższy, bardziej własny.Kolejną pożądaną cechą tworzenia własnych utworów poetyckich jest poszukiwanie odpowiednich środków językowych. Dzięki temu poznane słowa i wyrażenia pozostaną w pamięci na dłużej i będą łatwiejsze do ponownego użycia.

Zapraszam do lektury na blogu!